Het herstel-concept lijkt vaak tot verwarring. Bij herstel denk je snel aan de medisch-wetenschappelijke definitiet vam herstel, waarin genezing centraal staat. Het gaat dan om herstel van een ziekte. De symptomen verdwijnen en de ziekte gaat over. Als je eenmaal weer beter bent, hersteld bent, pak je de draad van je leven weer op.
Bij Culemborg Herstelt wordt het woord herstel iets anders bedoeld. Daar gaat herstel over de manier waarop je met je psychische kwetsbaarheid omgaat, over hoe je die een plek geeft in je leven en over de pogingen een bevredigend en zinvol leven op te bouwen.
Herstellen betekent het accepteren van kwetsbaarheden en de beperkingen die daaruit voortvloeien. Overigens betekent die acceptatie niet dat je je aandoening lijdzaam ondergaat en je je volledig schikt. Herstellen veronderstelt een actieve vorm van accepteren: niet berusten in je kwetsbaarheden, maar uitgaan van de mogelijkheden die je als mens hebt. Herstel gaat om een uniek persoonlijk proces, waarin je je ontworstelt aan je identiteit van ‘psychiatrische patiënt’, de regie hervindt en je leven opnieuw inhoud en richting geeft. Het gaat om herstel van wie je feitelijk bent en herstel van je maatschappelijke/sociale rol. Je hebt hierbij zelf de regie in handen.
Herstel, een proces van vallen en opstaan.
Herstellen gaat niet vanzelf. Het kost tijd en gaat gepaard met vallen en opstaan. Het is een proces dat begint met uitzoeken wat er werkelijk met je gebeurt. Om daar vervolgens betekenins aan te geven, zodat je ermee kunt leven. Het gaat er bijvoorbeeld om te achterhalen wat er voor heeft gezorgd dat je in psychische nood bent gekomen en wat je kunt doen om dat te veranderen. Hoe je je leven kunt herwinnen in een maatschappelijke omgeving met betekenisvolle activiteiten, sociale relaties en betrokkenheid. In wezen werk je elke dag opnieuw aan je herstel.
[Bron: Herstelondersteuning. Van kans naar realiteit!]